The Sick Man of Asia

Pag ikaw indio, mag bakla ka na lang. Accept ka namin. Ang nangyari kay Jaypee Santos, na ex-boyfriend ni Janine Galunggong Tugonon ay kagagawan na rin ng gay mafia. May gay mafia na sa showbiz at media na nagkokontrol kung sino ang nararapat na mga showbiz couples. Kung ayaw nila ang isang couple, sisiraan nila itong mga ito. Dedemonyohin ang babae hanggang sa bumigay at mauwi sa hiwalayaan ang isa sanang magandang pagsasama. "Hindi namin gusto ang Jaypee Santos na yan. Walang charisma. Beauty queen na kagaya ni Janine Tugonon mapupunta lang sa isang sisinto-sintong hindot na yan? She deserves better. A foreigner or a mestizo so they can produce good looking kids. I think every Filipina should strive to find a foreign husband para matapos na ang bloodline ng mga indio ano! Ang mga natitirang indio magbakla na lang katulad namin, hindi kami nanganganak pero dumadami pa rin!" Peace ambassadors. Wala silang laban against peace and love. Solution is pahiyain ang boyf...

Noong una akala ko simpleng babae lang ito. Dahil nakita ko ang boyfriend niya na si Jaypee Santos. Sabi ko noon... Wow! Meron pa palang mga Pinay na kagaya niya. Marunong magmahal. Hindi tumitingin sa kasikatan at panglabas na kaanyuan. Simple. Kagaya ng kanta ni Ariel Rivera. Kasama siya sa 2% ng Pinay na hindi cheap. Mahal niya pa rin ang boyfriend niya kahit na sumasali siya sa mga beauty pageants. Hindi niya pinapansin ang mga mayayabang at dekotse at mga gwapo. Pinili niya ay isang simpleng tao. Basta marunong magmahal, labing, sweet, at gentleman. Pero ano nangyari? Putanginang babae ito putanginang amoy galunggong pala ang puki! Nakasali lang ng beauty pageant nakalimutan na kaagad ang pinanggalingan ng putangina! Biglang nagbago dahil pinaligiran ng mga bakla at pokpok. Lumaki na talaga ang ulo. Lumubo na sa hangin ng kasikatan. Nagsisiksikan ang mga hangin na ito sa maliit niyang ulo, at nalipat ito sa puki niya at dinischarge niya kagabi habang siya ay natutulog. Nanikit ...

Si Henry Sy na yan nagpunta lang yan dito noong 1950's para tumakas sa komyunismo sa China. Mahirap mga magulang niya sa China kaya siyempre mahirap din siya noong dumating siya dito. Nakatira yan sa barong-barong, kumakain lang ng lugaw araw-araw. Nag umpisa siya sa pagtitinda ng mga bulok at sirang sapatos galing Tondo. Maliit lang ang shop niya noon 1958 hanggang sa lumago ito at after 14 years naging maliit na department store sa Quiapo. Dito pinanganak ang SM Shoe Mart. Puhunan mga bulok at sirang sapatos na binebenta sa mga unggoy Pinoy para may pang porma sila. Ano uutang ka? Noong 1985 natapos ang SM City sa North Edsa, ang pinaka unang supermall sa bayang inutang. By 2005 may SM na sa Baguio. Sinira nila ang kagandahan ng Baguio para lang itayo ang burat na eyesore ng Session Road ang putanginang SM Baguio. Nagdagsaan na rin ang mga skwater doon, madami nang puno ang pinutol kaya ngayon hindi na gaanong malamig doon. Naalala ko tuloy ang Manuela sa may Ortigas noon...

Kawawang Maynila. Kawawang Cavite. Dalawa na lang pagpipilian nila, pareho pang kupal. Sa Maynila dalawang bugok na mga demonyong kriminal na mga kandidato nila para maging mayor. Si Erap at si Lim. Parehong kupal, parehong may anak na adik, parehong incompetent, pareho mga anak ng puta. Nagdebate pa sila sa telebisyon pero hindi naman nila napagusapan kung ano ang plano nila para sa Maynila. Naglabas lang sila ng kani-kanilang mga baho, nag asaran, nagsisihan at nagturuan. Entertainment naman para sa mga gagong Pinoy. Ano ba plano niyo sa Maynila? Putanginang yan parang dalawang matanda na nagaaway sa home for the aged. Pweh! Wala naman magagawa ang dalawang gago na yan para pagandahin at paunlarin ang Maynila. Papadamihin pa nila mga skwater doon para mas lalong dumami ang boto nila. Ano plano nila para malutas ang trapik sa Maynila? Paano nila tutulungan ang mga maliliit na mga negosyante doon na nilalamon ng Jollibee? May libreng healthcare ba sila para sa mga mahihirap doo...

Ang babaduy talaga ng mga Pinoy. Pag nakikita ko mga kabaduyan nila para akong nangliliit. Parang ayaw ko na aminin na sila ay kalahi ko. Gusto kong magtago. Ako ay nahihiya sa aking sarili dahil sa ginagawang pagkakalat ng iba nating mga kababayan. Nakakasuka! Nakakabanas! Nakakaburat! Kaya ito, gumawa ako ng listahan ng mga kabaduyan, kajologan at kajejemonan ng mga Pinoy na nakakahiya! 1. Mga Papansin Na Pinoy Nakakahiya talaga! Go Pinoy! Pansinin niyo naman o! Kagaya ng grupo ng mga OFW galing Dubai na pumunta sa London Olympics para suportahan ang Philippine athletes. Ok lang sana kaso sobrang magpapansin. Sila yung tipong kailangan ipagsigawan sa mundo na magkakatropa sila, akala nila cool sila, magiingay ang lalakas ng mga boses, tapos mag checheer ng walang kalatoy-latoy. Ang cheer pa nila na hinanda yung burat na "Go, go, go! Fight, fight, fight!" Ang baduy pa ng slogans na sinulat nila sa mga t-shirts nila. Talagang nagpasadya pa para sa kanilang kagag...

Kinanginang mga Ateneans kayo gayahin niyo itong pagong. Matuto muna kayong lumangoy mga puki ng ina ninyo. Sino ba ang mg may kayang magpaaral ng mga anak nila sa Ateneo? Mga mayayaman. Sino sila? Mga mestiso, chinoys. Sino may hawak ng mga malalaking kumpanya sa bansa natin? Mga mestiso, chinoys. Sino tinatanggap ng mga bwaka ng inang mestiso at chinoys na yan? Ateneans. Bakit? Kasi mga mestiso, chinoys sila. Sino ngayon ang mayayaman sa bansang bulok na Pilipinas? Mga mestiso, chinoys lang kasi sila lang ang may pag-asang makakuha ng matataas na pwesta at malalaking sahod. Ano kulay ng balat ng mga achichays, drayber, sikyu, tindera sa palengke, takatak boys, mekaniko sa talyer at jeepney drayber? Kulay balat ng kalabaw. Kulay betlog. Ang kailangan ng bulok na bansang ito ay isang Martin Luther King na maglelead sa mga bobong Pinoy para ipaglaban ang kanilang karapatan. Lahat tayo ay pinanganak na pantay-pantay. Lahat tayo may sariling kakayahan at talino. Lahat...

Pweh! Putanginang love team-love team na yan naglolokohan lang tayong lahat! Diyan mo makikita ang pagkatonto ng mga Pinay. Mga mahilig kasi mag ilusyon, managinip ng gising pero ang buhay naman nila ay isang matinding bangungot. Umaasa na sana balang araw ay matagpuan nila ang kanilang "Prince Charming." Isang gwapong lalaki na matangkad, matangos ang ilong, maputi, manipis ang labi at nakasakay sa kabayo. Pero ang nangyayari ay kinakabayo sila ng putanginang houseboy ng kapitbahay. Kung hindi houseboy, nililigawan ng engkanto kaya ang daming nawawala sa sarili. Nababasag ang pangarap kaya binabaling na lang nila ang kanilang pagkabigo sa panonood ng pelikula. Toni Besugo Gonzaga Ang pelikulang Pinoy dapat ay malayo sa katotohanan ang istorya. Mawawalan sila ng interes kapag ito ay mashadong realistic, at logical. Dapat mga imposible, dahil yan ang kanilang pinapangarap ang makamit ang pagibig na walang hanggan. Dapat mahihirapan muna ang bida, iiwanan siya ng noby...