Luis Suarez - Ang Paboritong Anak Ng Uruguay

You are not alone.

Hindi ko pinagtatakpan si Suarez. Hindi ako Liverpool supporter. Hindi ako maka-Uruguay at lalong hindi ako fan boy ni Suarez. Aaminin ko na hanga ako sa laro niya. Mahusay na manlalaro siya. Siya ang buhay ng Uruguay. Kung wala si Suarez, walang kwenta ang Uruguay. Kagaya ng nangyari sa kanila nang talunin sila ng Costa Rica, dahil wala si Suarez. Pero hindi ako maka-Suarez at hindi ako bias sa kanya. Nagkamali siya, kitang-kita natin sa replay na may kagatan ngang nangyari. Dapat siyang parusahan, pero hindi dapat ganon kabigat. Walang maitutulong kay Suarez ang ma-deprive siya ng trabaho at income. Ok lang sana ang one game suspension sa World Cup at umattend ng mga therapy para kontrolin ang init ng ulo niya. Bago kayo manghusga na siya ay siraulo at barumbado, kailangan niyo munang maintindihan ang mga pinagdaanan niya sa buhay.

Hindi siya laking mayaman kagaya ng mga spoiled brats ng England at Italy. Pito silang magkakapatid at pinalaki lang sila ng kanilang ina. Iniwan sila ng ama niya maliliit pa sila. Ang ermats niya nagtatrabaho na taga eskoba ng sahig. Si Suarez naman ay naging taga walis ng kalye kagaya ng mga Metro Aid sa Pilipinas noong 80s na inaalipusta at minamata ng mga mayayaman. Mga gagong matapobre na baluktot ang mga moralidad. Yan ang pinanggalingan ni Suarez. May love story din para sa mga bakya diyan na bitin na bitin sa tambalan ni Romnick at Sheryl Cruz. May childhood sweetheart si Suarez na may kaya, at minsan pinapakain siya. Noong teenagers pa sila, nangibang bayan ang pamilya ng babae at nanirahan sa Espanya. Si Suarez naman ay nagsumikap sa football dahil alam niyang yan ang magiging ticket niya patungo sa kumportableng buhay. Pinalad naman at may kakaibang abilidad siya sa pitch, nakuha siya sa Ajax, isang club sa Amsterdam. Dahil may pera na si Suarez, pinakasalan niya ang childhood sweetheart niya. O, hindi ba magandang inspirasyon ang mga pinagdaanan ni Suarez upang makamit ang mga pangarap niya?

Motivation ni Suarez ay ang pamilya niya. Lahat ng ginagawa niya ay para sa seguridad nila, at nang hindi nila maranasan ang mga naranasan niya. Hindi siya babaero, hindi siya lasengero. Hindi niya inaabuso ang katawan niya. Sa katunayan nga, kaya hindi siya nakalaro sa unang laban nila vs Costa Rica ay dahil sa kagagagaling lang niya sa knee operation. Naglaro na lang siya sa pangalawang laban nila at tinalo nila ang England. Lahat ng goals ng Uruguay ay galing kay Suarez. Himala ang mabilis na pagkakabalik niya mula sa isang operation, at himala din ang larong pinakita niya para talunin ang Inglatera. Kakaiba talaga si Suarez!

Sa isang team function ng Liverpool, ang mga teammates niya ay busy na nambobola ng mga chicks. Sigurado akong may mga hinila silang chicks papunta sa likod ng restaurant para kayugin, at ipitin ang mga titing naninigas sa puking naglalawa. Pero si Suarez? Dedma lang niya ang mga chicks. Umiinom lang siya ng kape at sinabi pa niya na "hindi nagbibigay ng motivation sa kanya ang pangchichicks." Hindi niya sila pinansin. Loyal siya sa kanyang pamilya. Loyal din siya sa kanyang mga kaibigan, makikita niyo naman ang tindi ng suporta ng mga kakampi niya sa Uruguay kagaya nila Diego Lugano. Pagkatapos ng training, sinusuot niya ang goal keepers gloves (mahusay na goalkeeper si Suarez) para ang mga teammates niya naman ang sumubok na makagoal na siya ang keeper.

Laking kalye si Suarez. Basag-ulo at rambol hindi yan aatras. Sanay sa hirap, mabubuhay sa tagilid na lupa. Pwede mo na rin sabihing "halang ang bituka." Pero ganon talaga. Iba-iba tayo. May lumaki sa hirap, may pinanganak na mayaman. May mga mahirap habang buhay, may mga mahirap na biglang yumaman. Pag yumaman ka hindi mo kaagad maiiwanan ang dating buhay mo. Kahit na pilit mong hinuhugot ang sarili mo at mga mahal mo sa buhay. Kailangan lang natin ang konting consideration. Huwag naman nating babuyin ang tao. Itong ban na binigay ng FIFA Disciplinary Committee ay pambababoy sa karapatang pantao ni Luis Suarez.