The Sick Man of Asia

Ang dami talagang bobong Pinoy hindi alam ang history ng bansa niya. May tinanong ako pagkatapos ko manood ng World War Z kung saan magtatago ang presidente ng Pilipinas at kanyang mga opisyales at ibang mayayaman sa bansa. Saan sila sa Pilipinas makakahanap ng ligtas na lugar na madaling protektahan sa zombie hordes. Binigyan ko na siya ng hint: napapalibutan ito ng bakod. Ang sagot ng bobo sa mall daw. Pweh, gago, bobo, putangina mo, ugok ka, inutil, tanga! Maraming lugar na pwedeng i-fortify sa zombie apocalypse. Nandyan ang mga executive villages na pinapaligiran ng mga matataas na bakod. Harangan mo lang ng mga sirang sasakyan ang entrance. May mga villages na may gate kaya isasara mo lang, safe na ang mga tao sa loob. Matataas talaga ang mga bakod diyan para hindi makapasok ang mga squatters na parang zombie na rin ang paguugali. Mga magnanakaw at mga rapist. Utak zombie pa. Zombie Apocalypse na lang ang natatanging solution para sa mabigyan ng lunas ang mga problema na humih...

Sugarfree Ang Sugarfree ay OK na banda na may above average lyrics at excellent musicianship. May magagandang kanta sila, kaso hindi magaganda ang ALBUMS nila. Maraming kanta kasi na redundant na, paulit-ulit na tema ng walang kamatayang nabasted ako, bakit-mo-ako-iniwan, at saan-ba-ako-nagkamali-ano-ang-pagkukulang-ko type of songs. Pero maraming catchy hooks at memorable lines sa kanta. Ang Sugarfree ay binubuo ni Ebe Dancel sa lead vocals at guitara, Jal Taguibao sa bass, at Kaka Quisumbing sa drums (replacement ni Mitch Singson na umalis noong 2006). Lima albums nila pero irereview ko lang ang apat na album kasi yung isang album nila ay live album at tinatamad akong mag review ng live album. Isa pa, wala akong kopya ng album na yan. Paguusapan ko lang ang mga kanta nila at kung ano naging epekto nito sa buhay ko. May mga anecdotes din dito na sigurado akong kagigiliwan ninyo kaya basahin niyo na lang. Sa Wakas Ang hirap talagang pakinggan itong album na ito. Kalahati ok...

Immune sa tipus. Sikat na naman ang Pilipinas. Nasa bagong libro naman ngayon ni Dan Brown ang kagandahan ng Manila, na tinawag niyang The Gates of Hell. Hindi ko alam kung nakapunta na nga ba siya sa Pilipinas, pero kahit hindi pa siya nakapunta sa bansa natin marami nang images sa television kung ano ang tunay na kalagayan ng Pilipinas. Nakita niya naman ang pinsala ng Ondoy, at mga dumaang malalakas na ulan na nag dulot ng delubyo. Nabalitaan niya siguro ang mga corrupt na politicians, at mga political dynasties na habang buhay nang maghahari sa buhay ng mga Pilipino. Naaawa siguro siya sa mga skwater na nakatira sa barong-barong at kulang ang kinakain, maraming mga anak na hindi nakakapag-aral, at mga nagiging magbobote, rugby boys at pokpok. Parang understatement lang dahil para sa ating mga Pinoy na naninirahan diyan, mashado pang mabait si Dan Brown na tawaging the Gates of Hell ang Manila. Dahil kung nanirahan talaga siya dito, masasabi niyang living hell ang pamumuhay sa M...