"Bakit siya pa ang iyong pinili eh alam mo namang iyong-iyo na ako?" - A Tribute to Sugarfree

Sugarfree

Ang Sugarfree ay OK na banda na may above average lyrics at excellent musicianship. May magagandang kanta sila, kaso hindi magaganda ang ALBUMS nila. Maraming kanta kasi na redundant na, paulit-ulit na tema ng walang kamatayang nabasted ako, bakit-mo-ako-iniwan, at saan-ba-ako-nagkamali-ano-ang-pagkukulang-ko type of songs. Pero maraming catchy hooks at memorable lines sa kanta.

Ang Sugarfree ay binubuo ni Ebe Dancel sa lead vocals at guitara, Jal Taguibao sa bass, at Kaka Quisumbing sa drums (replacement ni Mitch Singson na umalis noong 2006). Lima albums nila pero irereview ko lang ang apat na album kasi yung isang album nila ay live album at tinatamad akong mag review ng live album. Isa pa, wala akong kopya ng album na yan. Paguusapan ko lang ang mga kanta nila at kung ano naging epekto nito sa buhay ko. May mga anecdotes din dito na sigurado akong kagigiliwan ninyo kaya basahin niyo na lang.

Sa Wakas

Ang hirap talagang pakinggan itong album na ito. Kalahati ok, kalahati patapon. May english songs din na walang sense, at dapat na i-flush na lang sa poso negro. Yan ang ayaw ko sa ibang banda sa Pinas na nagpupumilit mag english. English ng english... pupunta ba sila sa England?

Burnout ay panalo na opening track. Teenage love drama ang tema, tipong pang torpe at nasa kanta na ito ang lahat ng mga gusto mong sabihin sa babaeng minamahal mo ng mas higit pa sa buhay mo pero hindi mo masabi-sabi dahil ikaw ay natotorpe tuwing nakikita mo siya. Unrequited love.

Mamaya kakantutin ko ito

Para sa inyong mga unggoy diyan, ang ibig sabihin ng unrequited love ay yung mahal na mahal mo yung isang tao, pero hindi tugma ang nararamdaman niya sa iyo. Lubus-lubusan ang iyong pagmamahal, na handa kang magsundalo para lang ipagtanggol siya pero wala siyang paki sa iyo at sana mamatay ka na! Naaasiwa kasi siya sa pagkatao mo at nakakawala ng gana yang pagmumukha mo. Kung ikaw na lang yung nag iisang lalaki sa mundo magpapakamatay na lang siya. At ikiskis mo sa pader yang putanginang burat mong gago ka. On top of that, ikaw ay mahirap lang, tatlo lang yata ang brief mong hayop ka puro pa butas-butas, minsan yung itlog mo naiipit na sa garter ng brip mo at nahihirapan ka pag siksikan sa jeep lumalabas na yung sisiw. Yan ang unrequited love.

Ayos ang pagkakasulat ng kanta dahil simple ang lyrics at maganda ang melodies. Nung na-release ang kantang ito noong 2001(?) mabilis akong nakarelate dahil meron din akong sikretong minamahal. Hindi ko masabi dahil sa sobrang katorpehan. Kaya yung linya sa kanta na ito na "O kay tagal na kitang, minahal", ay talagang nadadama ko. Pero dahil nga sa sobrang kahiyaan ko noon, dahil sa ako ay mahirap lang, hindi ko nasabi sa kanya ang tunay kong nararamdaman hanggang sa siya ay may makilalang punkista na mukhang tae ng kambing at siya doon ay naloko. Kinantot-kantot lang siya nito, at alam ko na kinakantot-kantot lang siya at gustong-gusto niya ito dahil sa wala na siyang hiya na ihagis ang sarili niya sa lalaking ito kahit nasa publiko. Naging kaladkarin siya na talagang pinagtaka ko, ganon na rin ng mga nakakakilala sa babaeng ito na nagugulat sa pagbabago ng kanyang pananaw sa buhay. Matinding feminist kasi siya noong umpisa pero ng makatikim ng saging na may balat, ang kanyang pagka feminist ay initsa niya sa labas ng kanyang bintana. Nagtataka din kung ano ba ang nakikita niya sa gunggong na ito na wala namang trabaho at hindi marunong mag english. At tumagal din ng ilang taon, sila pa rin hanggang sa natanggap ko na din na sila na talaga at wala nang pag-asa ang pagibig ko sa kanya. Kailangan ko na siyang limutin.

Biglang dumating ang social networking sites tulad ng Friendster kung saan sumikat ito sa Pilipinas. Natutong mag Friendster itong boypren nya na mukhang natapakang munggo, at nagkaroon ng isa pang GF on the side na batang-bata talaga, kahit ako naglalaway sa chicks niya, oohhh ang ganda talaga. Shempre bata yung pangalawang GF, dinespatsa niya itong current GF niya dahil sa siya ay naging losyang na. Wala pang anak pero losyang na. Nalosyang sa kakakantot, at araw-araw binubutas. In other words, laspag na!

Gumuho ang kanyang mundo dahil bakit ngayon pa siya iniwan kung kelan wala na kakwenta-kwenta ang katawan nya. Tumaba na siya, dumami na mga varicose veins niya, buhaghag na buhok niya, butas-butas na mukha niya, flat na joga niya, maitim na utong niya, upod na ang pwet, lawlaw na braso niya, green na mga ipin niya, mabaho na hininga niya at amoy baktol na puki niya. Sino pa ba sasalo sa akin? Huhuhu old na ako huhuhuhu.

Sana nag-Muslim na lang ako

Hindi ka naman madidisappoint sa mga susunod na tracks. Fans yata ng Flor De Luna at Gulong ng Palad ang gagong Ebe Dancel na ito na chief songwriter ng Sugarfree. Ebe, if interesado ka baka pwede kang maging back up ni Kupido. Ikaw si Mr Istupido, ang patron saint ng mga taong sobra-sobra sa pagmamahal kahit na basted na siya bago pa siya ipanganak, martyr, torpedo at mga lalaking palaging mali-mali.

Track 7 - Mariposa ay napakagandang kanta. Parang bumaba sa langit si Jesus Christ at nagcompose ng kanta para kay Ebe Dancel, na gabi-gabi ay nagdadasal na sana makatikim naman siya ng chicks. Nakakatawang nakakalungkot, at napakagandang metaphor tungkol sa pag iisa at pagkabigo. Matatawa ka naman talaga na isipin na mag isa ka lang sa motel.

Para sa mga bobo diyan, ang Mariposa ay sikat na motel sa Manila. Kung gusto mong babuyin ang shota mo at may konting pera ka, diyan mo dalhin. Maraming mga multo diyan, multo ng mga nakaraan. Multo ng mga puso ng babaeng nagmahal ng tapat sa kanyang "unang boypren", yun pala kantot lang ang habol at nang mabuntis na biglang nag ala David Copperfield - parang magic at wala na siya. At maraming tiyanak. Tiyanak sa tamod na winisik-wisik. Mga batang hindi binigyan ng pagkakataong mabuhay, ayon sa mga baklang pari ng simbahang katoliko.

Next track naman ang kantang Telepono. "Natatandaan mo ba? Kagabi... apat na oras tayong nagbabad... sa telepono." Makakarelate tayong lahat na mga old school. Noong wala pang celphone, wala pang text-text. Mas intimate pa na manligaw sa telepono, rinig mo ang boses ng kausap mo at masasabi mo rin sa tono ng pananalita kung tinatamad ba siyang kausap ko or hindi, malalaman mo kung masaya siya o malungkot, at mas titigas ang titi mo sa lambing ng boses. Hindi kagaya ng mauso ang text puro walang kwentang forwarded message at mga jejemon style spelling.

Putangina minura ko nga yung katulong ng kapitbahay namin, nakuha siguro yung number ko sa tindahan kasi araw-araw ako nagpapaload doon at nakasulat lang sa isang papel yung pangalan ko at number na nakikita ng mga customer niya. Kinopya niya siguro doon. Putanginang forward nang forward ng mga walang kwentang messages na hindi ko maintindihan dahil sa text speak. Dito, nagiging D2. Sensya, nagiging cnsya. Ang hahaba pa, tapos blanko kailangan mo mag scroll down para sa punchline, corny naman. Sunod-sunod na forward galing sa gaga, pag tinanong mo kung sino siya ang sagot "guess who". Paglalaruan ka muna akala niya yata tinitigasan ako sa paglalambing niya. Nalaman ko rin ng tanoning ko yung tindera kung may nagtanong ba ng number ko, at yun nabisto ko nga, yung katulong ng kapitbahay ko na mukhang binilad na daing.

Sa text na yan naging walang kwenta ang pakikipagusap sa mga Pinoy eh. Naging bobo din dahil sa mga text speak. Ang dami ko rin nasirang relasyon sa text na yan, madali kasi ma-misinterpret ang mga messages kaya kailangan mo pa gumamit ng emoticons. Parang disclaimer yang emoticons. Kung walang emoticons, mahirap magbiro dahil baka mamisinterpret. Baka isipin na seryoso ka. Lalo na kapag mahilig ka sa green jokes, dapat alam mo kung ano ang appropriate na emoticon na gagamitin para sabihin na nagjojoke ka lang at hindi ka manyakol, kahit totoong manyakol ka at yun naman talaga ang gusto mong mangyari. Ang mauwi sa kantutan ang pag tetext ninyo. Dahil sawa ka na sa santong salsalan. Kantot! Kantotin yan! Yan ang gusto mong mangyari!

Burat din na nauso na ang text ginagamit ito ng mga manggagancho. Putanginang mga manloloko yan na magpapadala sa iyo ng text message na nagsasabing may napanalunan kang kotse, mag withdraw ka ng pera at makipagkita kay Atty Alicante para makuha ang premyo mo. Putanginang yan kahit na obvious na scammer lang, may mga naloloko pa rin! May naloloko kaya may gumagawa pa rin niyan hanggang ngayon. Daming bobo dito eh. Dahil yan sa kakatext ng mga unggoy Pinoy.

Tulog na mahal ko

Ok din noon dahil pwede ka pang magbabad sa telepono. Kagaya ng sinasabi ni Ebe sa kanta, apat na oras silang nagbabad sa telepono. Pagnagluluto ako ng roast chicken, inaabot ako ng tatlong oras sa telepono kausap ang dating minamahal ko. Pagkababa ng telepono, voila! Luto na! Utog na din titi ko, kaya off ko muna oven at hayaan ko muna ang manok sa loob ng oven for 10 minutes para mas lumutong ang balat habang nagjajakol ako sa banyo. Magwiwisik ako ng mga tiyanak muna, pag jakolan ko si Eva putangina kang babae, sarap ng puki mo. Gusto kitang babuyin. Gusto kitang kantutin na parang animal!

Sa celphone magbabad ka iinit ang tenga mo. Exposed ka pa sa radiation baka pag napasagot mo na yung nililigawan mo, dahil sa overexposure mo sa radiation ng celphone biglang mamaga yang ulo mo. By the time na makikipagkita na sa iyo yung babae kasi parang in-love na siya sa iyo, mukha ka nang betlog. Mashoshock sa iyo yun pag tingin sa ulo mo napakalaki parang may cyst. Namamaga talaga, hindi mahanap kung nasaan yung bunganga mo. Umuutog-utog pa yung namamagang ulo mo at siguradong hihimatayin yun sa takot, mababagok pa siya, makakasuhan ka pa ng manslaughter.

Yup, good effort para sa first album. May mga ok na kanta, may mga kanta din na dapat tinapon na lang nila. Or B-side material. Sana tinabi na lang nila yung ibang kanta na kagaya ng Taguan, Fade Away, Tummy Ache, Los Banos, at The Allan Song kasi talagang ang baduy eh. Pwede pa naman nila magamit yan kung sakaling maisipan nilang magrelease ng B Side album. Common na gawain naman yan ng mga record companies tuwing may matinding pangangailangan sila nagrerelease sila ng mga Best Of albums at B-Side albums. Ginawa yan ng Smashing Pumpkins at Oasis. Pero sa tingin ko magaganda yung mga B-side ng Smashing Pumpkins at Oasis. Testament yan sa husay nila sa pag gawa ng kanta. Good enough na isali ang mga yun sa regular albums nila eh, yung iba pwede pang maging stand out tracks. Yung cover nga ng Smashing Pumpkins ng Landslide ng Fleetwood Mac ay galing sa B-Side album nila na Pisces Iscariot.

Hindi naman sa sinasabi kong bulok si Ebe, sa tingin ko nga kaya niyang i-challenge sa songwriting itong si Ely Buendia na matagal nang dumulas sa bangin ng kabaduyan. Ang babaduy ng mga bagong kanta ni Ely Buendia, tangina puro kasi english eh. Aminin na natin, hindi siya magaling magsulat ng english. Pero sana nga diniskard na lang nila yung mga nabanggit kong kanta sa album na yun at nagsulat pa sila ng mga mas ok na kanta.

5 out of 10 stars.

Dramachine

Naglalaway talaga ako sa pokpok na ito

Ang common theme sa follow up album nila ay hindi nagbago sa unang album. Lungkot, pag-iisa, iniwanan, unrequited love at mga kahapong nagdaan na hindi na maibabalik. Mas melancholic ito sa naunang album. Nakatago din sa mensahe ng mga kanta, ang feeling ng pagnanasa sa mga babaeng pinagsalsalan kahapon. Mas matinding pagsasalsal ang ginawa ni Ebe noong araw, siguro nalaslas na yung titi nito sa sobrang lungkot, at libog. Mas malaki naman improvement nila dito kumpara sa unang album in terms of melodies at song structure, hindi naman ground breaking, pero mas marami nang magagandang melodies. Mas ok na mga hooks, at ambisyoso na sila, parang gusto yata nilang tumugtog sa malalaking stadiums.

"Kwentuhan lang, wala namang masama. Uusap lang, dahil gusto kitang makilala at makasama", sabi ni Ebe sa kantang "Kwentuhan", habang hawak niya ang titi niyang umuutog-utog na. Sumisikip sa pantalon niya ang titing gusto na niyang isaksak kay Ederlyn, sa maluwang na puki niya na amoy patis. Magaling si Ebe magkwento. Magaling sa kwentutan.

Lumulutang naman ako sa chorus ng "Martir". Para akong bumabalik sa nakaraan, sa piling ng mga babaeng bumasted sa akin at nanloko. Mga buris na babae ngayon na bulok na ang buhay at bagsak na ang mga diyoga. Ganon talaga pag ikaw ay unang umibig, hahamakin ang lahat. Kahit lokohin ka na, ok lang basta bumalik lang siya.

Putangina naalala ko pa noon may babaeng nanloko sa akin, at alam ko nang niloloko ako. Iniiyakan ko sa telepono at sabi ko pa na "sige na please, bumalik ka na kahit lokohan lang. Lokohin mo ako  may pera ako". At yun nga ang nangyari niloko ako ng babaeng mukhang kabayo. Hiningan pa ako ng P3000 sa harap ng mga tropa niya, nilabas ko naman ang pera baka niya ako iwanan, mapapahiya lang ako. Hindi ba yan naman ang arrangement namin? Lokohan lang? Buti nga sa akin.

Hari ng sablay, hit song ng Sugarfree at carrier single ng Dramachine. Bad trip lang ako sa video nito lalo na yung nakatayo siya sa ibabaw ng mataas na gusali at dinedeklara sa buong Maynila na siya ang hari ng sablay. Pero maganda ang kanta na ito, masarap sabayan. Parang buhay ko. May nilagawan ako noon gandang babae. Half dutch, kababata ko. Tangina ilang beses kaming lumalabas pero hindi ko pa rin inaamin ang aking nararamdaman. Lagi siyang nagtatanong kung bakit ko siya niyaya kumain sa labas, manood ng sine. Iniiba ko lang ang usapan, ayaw ko kasi magwakas muna. Baka pag aminin ko, bigla akong bastedin. Or baka biglang matakot at tumakbo ng malayo. O kaya baka hindi na sumama pag niyaya ko ulit lumabas. Lagi ko lang iniiba ang usapan. Kahit marami na rin akong pagkakataon. Hanggang sa dumating ang araw na hindi na niya sinasagot ang mga text ko, hindi na sinasagot ang mga tawag ko. Nakasalubong ko siya sa tindahan, hindi ako pinansin. Parang hindi niya ako kilala. Yun pala may siyota na siya. Nahulog siya sa isang lalakeng may asawa at anak na! Bakit hindi sa akin eh binata naman ako? Nadurog lalo ang puso ko nang mabasa ko sa Friendster ang message niya na - "Leave me alone. You know who you are". Aray. Dahil sa ako ang hari ng sablay. Ngayon ito ako nawasak ko na betlog ko sa kakasalsal. Sabi nga ng prosti na tsumupa sa akin, wala na daw balat ang titi ko.

Panalo din ang kantang "Kwarto", magandang metaphor sa mga nabasag na pagiibigan. Kung kailan tinatapon mo na ang lahat ng ala-ala ng babaeng sumira sa buhay mo at handa ka nang buksan ang susunod na chapter sa aklat ng buhay mo. Carrier single din ng Pinoy Blonde soundtrack. Maganda talaga lyrics, namaster talaga ni Ebe Dancel ang pagsulat ng mga kanta tungkol sa pagkabigo. Tapos na siya sa denial stage, inamin na niya na mukha siyang tukmol. Sumama sa ibang lalake na mas cool at mas tisoy. Sana butasin lang siya ng putangina dahil talagang kaladkarin siya. Babalik lang siya kapag amoy suka na ang puki niya? No thanks. Lagpas na rin siya sa anger stage. Butas na ang dingding sa kwarto niya sa kakasuntok kapag hindi dalawin ng antok sa gabi at napupunta ang isip niya sa ala-ala ng kanilang pagmamahalan. Gumaling na rin ang sugat sa mga kamao niya na nadurog sa kakasuntok sa semento. Acceptance stage, mabaho naman puki niya. Nakantot ko na naman siya, pwede ko na ikalat mga scandals namin. At kapag hindi ka nakatikim sa tinggil niya, magpapakamatay ka. Maraming nagbibigti dahil diyan. Kagaya ng kakilala ko ang ganda talaga ng syota niya, na sinulot ng tropa niya. Pinagmalaki pa ng tropa niya na nakantot niya yung ex girlfriend at wow ang sikip pa ng puki. Virgin na virgin pa daw. Biglang nagwala yung tropa ko at tumalon sa tulay. Kay saklap ng sinapit ng buhay niya.

Kahit ako nabiktima din ng pangtatraydor ng putanginang yan. Itago natin siya sa pangalang Joey, tunay niyang pangalan. Putangina siya may napick up akong half Indonesian, half Dutch na chicks sa sayawan dito sa Sydney. Putanginang ang ganda talaga. Maliit lang na babae wala pang 5 feet, pero tangina ang laki ng dede at ang ganda talaga ng mukha. Putanginang nabaliw talaga ako kasi matagal ko na gusto magkaroon ng chicks na bansot kasi masikip ang puki. Tangina kasi mga matatangkad ng chicks ang lalaki ng mga puki kaya ang luluwag. May nachicks nga ako na matangkad tangina kinakantot ko lang pag madilim, para hindi niya makita na sinasalpak ko pala yung dildo na nabili ko para sa kanya. Dildo na 15 inches ang haba at sobrang taba, kulay itim siyempre para hindi kita sa dilim. Nagtataka siya kung bakit daw sobrang lamig ng titi ko. Hindi niya alam dildo lang pala yun. Tapos magsasalsal na lang ako pag umalis na siya.

Dutch Indo babe na ex ko.

Balik tayo sa Dutch Indo babe (nasa picture), wow na wow talaga sa ganda niya. Sobrang ganda talaga na sinasamba ko siya. Noong una ko siyang nakilala hindi talaga ako nakatulog sa kakaisip sa kanya, at sa kakaisip kung bakit ako ang pinatulan niya. Ganon siya kaganda. Naging conscious ako sa pananamit ko. Kailangan laging maporma, kailangan laging mabango, kailangan laging malinis. Bumili ako ng mga mamahalin at branded na mga damit para bagayan siya kasi mahilig siya sa mga signature brands. Nakinig ako ng mga R&B na kanta, kahit na sinusuka ko mga putangina. Pero pinilit kong gustuhin ang mga kanta na pinapakinggan niya para naman masabayan ko siya at magsingalong kami lalo na yung kanta ng putanginang egoy na Tevin Campbell, Babyface, Boyz II Men at putris na Mariah Carey. Tinapon ko skateboard ko, tinago ko mga punk, grunge at metal cds ko. Nagpagupit ako. Nagpapogi ako. Ayaw ko siyang mawala sa akin. Rose ang pangalan niya. "If you were a rose by any other name... you'd smell as sweet and you'd look just the same". Ayaw ko siyang mawala sa akin.

Putanginang yan biglang nasulot sa akin ng putanginang barkada ko. Gagong putangina yan wala talagang loyalty. Lahat ng tropa niya sinusulot niya mga babae. Bansot na tao naman na maliit ang titi. Nakita ko noon nagsalsal yan naka-pinchers grip. Putanginang gagong pandak na yan, ang daming nakantot na babae kahit na ang liit liit ng titi parang putanginang sili na pinitas lang sa tabi ng bahay nila. Kung may nakita lang ako ng bato pinukpok ko yung putanginang pulang kanyuto niya at hinalo ko sa sawsawan ng mga lasenggo sa amin. Putanginang ang babaeng iningatan at sinamba ko putanginang aagawin lang ng tarantadong yan! Tapos niyang kantutin ikukwento pa sa akin! Putanginang nakulong ako dahil biglang nagdilim ang paningin ko at binuhasan ko yung matabang ilong niya ng mainit na tubig! Lumobo ang mga uhog at sipon niya na may kahalong dugo! Nakulong ako at hindi ako nagsisisi! Kung mabibigyan ako ng pagkakataon uulitin ko pa rin! Papatayin ko siya kung wala lang akong takot sa Diyos!

Good effort ang album na ito at maraming memorable songs. Hassle lang at ang bulok ng cover concept. Pero magaganda mga kanta na masarap sa tenga at may lyrics na damang-dama mo talaga. Pang romansa especial. 8 out of 10 stars. Minus two dahil sa poor album cover concept.

Tala-Arawan

Ito yung third and last album ng Sugarfree. May bago na silang drummer - Kaka Quisumbing matapos mag quit si Mitch Singson for personal reasons. Pansin ang confidence ng banda na natutunan nila sa mga nakaraang albums nila. Nahanap na nila ang boses nila, malakas na ang loob nila. Wala naman silang binago in terms of songwriting, ganon pa rin ang mga tema. Kinakanta pa rin nila ang kanilang mga hinagpis sa mundong malupit, dahil sa siya ay binasted noon. Nagiisa, iniisip ang babaeng noong pinagsalsalan niya. Mga senti, lovesongs, pagkabigo. At katulad ng sa first at second album may mga kanta na nagrerevert sa childhood niya ang songwriter/singer, nakakakita siya ng bata or ang kanta ay nasa point of view ng isang bata kagaya ng sa opening track na Dear Kuya.

Maganda sana, yung opening track na Dear Kuya. Maganda yung hooks, pang singalong ang chorus niya. Kaso medyo yata nasobrahan sa kaka-Kuya ang singer na nagiging nakakairita siya. Kung ako ang producer nila medyo umepal na ako: "Pare, medyo baduy na sa bandang parte na ito. Parang nasobrahan na tayo sa kaka-Kuya". Kung kinakailangan ng konting adjustment, slight lang naman eh gagawin natin, aalisin lang natin yung annoying kuya sa bandang 3:14, yung part na sumigaw si Ebe ng Kuyaaaa sa pagkatapos ng bridge. Nakakairita. Pangalan ko nakasalalay dito bilang producer, ito ang resume ko sa susunod na banda na itatrabaho ko. Kaya alisin yan!

Tanginang  pokpok yan

Sa mga hindi nakaka-alam diyan, ang producer kung minsan ay involved din sa songwriting process. Kapag may kailangan ayusin, gagawin nila. Trabaho kasi nila ay mag produce ng hit single or singles, at hit album. Minsan hit single lang. Pag ang isang banda ay matigas ang ulo, at hindi makikinig sa producer, ichuchuchu sila sa big wigs ng record company nila at maaaring hindi mabigyan ng airplay ang mga kanta nila dahil sa hindi na gagastosan ng record company. Gastos yan sa promotion pag may single na irerelease - payola, lagay sa programmer sa radio station, print ads, MTV video etc. Yan ang nangyayari sa maraming banda na nabansagang "The Next Big Thing", pero sa follow up album ay biglang nalalaos. And dahilan niyan ay either, kumuha sila ng hindi kilalang producer, or nagmatigas ang ulo at hindi sinunod ang mga suggestions ng producer.

Ang Pinakamagaling Na Tao Sa Balat Ng Lupa ay ginto! Ginto! Maganda ang lyrics ng kanta. Tungkol sa mga tikalon, yung mga kupalin na Ilonggo at Bacolodnon. Mga mayayabang kasi ang mga taong yan. Lalo na sa Bacolod, yung mga may lahing Kastila at French doon, ang taas ng tingin sa sarili nila. Natawa ako sa linya ng isang verse sa kanta - Halikan ang kalsadang kanyang dinadaanan / Heto na siya / Ang pinakamagaling na tao sa balat ng lupa. Heto na siya / Ang henyo ng henerasyon.

Sapul na sapul! Ganyan ang mga tikalon ng Bacolod! Hindi papatalo. Mag kwento ka lang, sasabat siya dahil sa kanila may mas malaki/mabigat/mahaba. Kilala niya, kamaganak niya, kaklase niya! Wala yan sa lolo ko! Mayayabang talaga yang mga putanginang yan dahil sila noon ang nasa top of the social ladder sa Negros. Mga kupal yan at mapang alipin. Dumating kasi yang mga yan dito galing sa France at Spain. Nagtayo sila ng sugar cane plantation, kinuha nilang mga workers yung taga Iloilo na binabali nila ang likod sa kakatrabaho para sa maliit na sahod. Itong mga Ilonggo naman, matataas ang pride pag bumalik sila sa lugar nila kagaya ng Barotac Nuevo sasabihin nila ga pala, ga piko ang pira doon. Hindi nila aaminin ang katotohanan niyan ay ginawa silang mga kalabaw doon, piniga sila sa ilalim ng araw kakatanim sa plantation.

Bakit ba hindi na lang mamatay ang mga putanginang ito? Putangina niyo Bacolod! Putangina niyo! Pag makakita kayo ng taga Bacolod at bumabangka na sa mga inuman diyan sa Manila o kung saang lupalop man kayo, barahin niyo! Pahiyain niyo yang mga putanginang yan. Warning lang, pag pinahiya mo ang isang Bacolodnon, pepersonalin niya talaga ito at hindi niya makakalimutan. Hanggang sa pagtulog niya nadudurog na ngipin niya sa galit dahil sa matinding inis sa iyo! Parang may fatwa na yang ulo mo. Araw-araw ay birthday mo kaya maging prepared ka lang. Palakasin mo ang iyong sarili, tibayin ang loob, magsaliksik para may knowledge ka na pangbala sa pangbabara niya at siguraduhin mo na may back-up ka. Mas ok makipag asaran kung may mga sumasangayon sa iyo. Kapag wala siya, i-brief mo sila kung anong klaseng tao ang mga Bacolodnon, marami kasi hindi nakakaalam ng tunay na pagkatao nila. Wag ka matakot na umabot sa suntukan ito, hindi lumalaban ang mga yan. Hanggang dakdak lang yan. Kung gusto mo sampolan mo na eh, hindi na magpapakita yan.

Iba pang standout tracks - "Nangangawit". Signature song ng Sugarfree tungkol sa mga torpe, pagkabinata, at ligawan. Standard Sugarfree song na mabagal sa umpisa, tapos biglang bibilis. Catchy lyrics at magagandang hooks. Isasama ko na dito yung Kung Ayaw Mo Na Sa Akin. This time naman after niya mapasagot yung babae sa kantang "Nangangawit" ay nagkakalabuan na sila, hence the title. Siguro isang upuan lang sa kubeta ito ni Ebe Dancel, pag flush ng inidoro lalabas didiretso na sa studio na may hawak na papel. Pa-konyo pa niya sinabi, "Here it is, guys! Ang mga bagong hit singles natin! Talk about hitting two birds with one stone, yeah? Ginawa ko kanina habang ako ay tumatae. Shet! Tatlong beses ko binuhusan yung inidoro namin na de-buhos. Ayaw lumayas ng tae! Pweh!"

Para sa mga utak biya diyan na hindi alam kung ano ang hook, ito yung parte ng kanta na madaling matandaan at kantahin kagaya ng chorus. Minsan mag vocalize ang singer, kakanta ng Lalalala, Nananana, yan hook yan. O kaya Yung mga repetetive na word katulad sa kanta ng Da Pulis na "Tae". Simple lang ang chorus - Tae, Tae, Tae, Tae. Yan lang. Totoo, meron ganyang kanta noong bandang 2001/2002. Hindi ba madaling maalala? Madali din sabayan. Stadium anthem yan. Sige, hanapin niyo sa YouTube yung kanta nagkalat yan doon.

Binigyan ko ang album na ito ng 7 stars out of 10. Maganda yung album, kaso hindi maganda ang production. Ang hina ng tunog. Tinodo ko na sa radyo, ang hina pa rin ng dating niya. At yung Pasyal maganda yung intent, pero sana inayos ng konti yung lyrics para hindi siya nagparang tula sa sobrang haba. Or siguro ito yung mga tipong kanta na nilalaglag. Palpak yung producer ng album na ito, hinayaan niya yung ganyang klaseng kanta na masali sa album na ito.


FAREWELL... PAALAM Sugarfree

Ang Sugarfree ay mag aappeal sa iyo kung ikaw ay nabubuhay lang sa mundo ng alaala, mga nakaraan na hindi maiwanan at hindi malimutan. Ang kanilang mga kanta ay peaens para sa mga babaeng pinagjakulan na hindi ka pinansin at walang pake kung ikaw ay mabuhay o mamatay. Salamat Sugarfree sa mga kanta, naaalala ko yung mga babaeng bumigo sa akin tuwing napapakinggan ko ang mga awit ninyo. Pinagdarasal ko na sila ngayon ay nakatira sa iskwater, disgrasiyada, mataba at disabled na. At siguro sa sulok ng kanilang kamalayan, iniisip din sana nila na what if, hindi nila ako binasted? Sana maganda ang buhay ko ngayon, at hindi miserable dahil sa... WALANG KWENTANG LALAKE NA YAN NA NANLOKO SA AKIN! SINIMSIM KO ANG TAMOD NIYA PARA LANG SIYA MAPASAYA PERO ANO GINAWA NIYA? SUMAMA SA IBANG BABAE NA MAS BATA AT MAS MAGANDA, PUTANGINANG LALAKE KA HAYOP KA BAKIT MO NAGAWA SA AKIN ITOOO! Oh God, huhuhu….