The Sick Man of Asia

Pilipinas Magdiwang ngayon sa tagumpay ng ating Pambansang koponan sa basketball. Ito ay pinaghirapan at ito ay karapat-dapat. Hindi natin ito inaasahan at ang ating koponan at lubos-lubusan ang pinagtagumpay sa Asian Games Basketball. Pero kaya ba nating ulitin? Isa sa mga napatunayan ng koponan natin na dinadala ni Tim Cone ay hindi kailangan ang matagalang paghahanda na laging inuulit-ulit sa media, sports analyst at mga basketball stakeholders kagaya ng SBP.  Yan ang matagal ko nang sinasabi! Basta may maayos na leadership, kahit anong tournament salihan natin makakahanap tayo ng paraan na manalo. Basta wala nang mga Chot Reyes at Yeng Guiao, makakaasa tayo ng tagumpay. Pero importante na maintindihan din natin na ang Asian Games basketball ay non bearing na para sa mga East Asians kagaya ng China, Japan at Korea. Tayo ay nagkaroon ng advantage dahil kahit hindi pa Team A natin naipada, ang mga kalaban naman natin ay mga Team B players ng kani-kanilang bansa. Ang kalahati ng ating

Last two minutes na. Sabi ko na nga ba eh. Kagaya ng maraming mga kababayan natin na nagmamando sa atin itong si Reyes ay kagaya nila na puro kayabangan lang. Ang requirement ba sa atin para maturingang leader ay maging mayabang lang? Dapat nating itaas ang standards para naman umunlad tayo.  Ayon kay Banchot, hindi daw naaayon sa Pilipino ang Euro style dahil nababagay lang daw ito para sa mga matatangkad at wala nang panahon para yan ay pag-aralan natin. "You can't out-Euro the Euros", sabi ng magaling na coach. Talagang megamind.  Diyan makikita na kung anong klaseng leader si Banchot. Ito yung tipikal na leader sa Pilipinas. Yung malakas lang ang boses at malakas ang loob na magmando at mag-utos. Yung mayabang na pag kinontra mo eh pepersonalin ka at aambahan ka na parang susuntukin ka. "Sino ka para kwestyonin ang aking God-given at divine right para magpatakbo dito? Ikaw ay susunod sa aking mga utos dahil ako ang amo niyo!" Ganyan sa atin, ang leadership a

Alam niyo ba na si Andres Bonifacio ay namulitika lang sa Cavite? Matapos niyang matalo sa election ay nagpatawag ng meeting kasama ang ibang mga oficiales ng Katipunan para lumagda sa tinatawag na Naic Military Agreement. Nang biglang dumating si Emilio Aguinaldo at sila ay nataranta, si Andres Bonifacio ay muntik pa mahulog sa hagdanan sa pagmamadali. Makinig mamaya sa  https://indiosbravos.mixlr.com/events/2755770 . 

 https://indiosbravos.mixlr.com/events/2753134 Live tayo boys! 1040pm antay lang kayo pasok ako. Hindi niyo na kailangan mag sign up sa Mixlr at sa pagkakaalam ko puede gamitin FB. Anyway, yung link nasa itaas.

Andres Bonifacio Para sa mga nanood ng Bonifacio: Unang Pangulo ni Robin Padilla, malamang nakita niyo eksena sa labanan sa San Juan kung saan nanalo ang puersa ni Andres Bonifacio laban sa mga Kastila. Paano kung sabihin ko sa inyo na embellished at puro kabalbalan lang pala ang pelicula na yun? Ang totoong nangyari sa San Juan noong Agosto 30 1896 ay hindi nauwi sa tagumpay, kung hindi sa isang pagkakalampaso. Isang super diyahe na pagkakalat ng mga pangkat ni Andres Bonifacio na nagresulta sa pagkakabuwag ng Katipunan sa Manila at pagkakatuldok sa tinatawag na Manila Uprising. Handa na ba mga tissue niyo? Preludio Sa Isang Malaking Kapalpakan Ng Supremo Dahil ang Katipunan ay malapit nangatunton, napilitan ng iba't-ibang sangunian ng Katipunan na lumantad na at simulan ang Revolucion sa pamamagitan ng sabay-sabay na pag atake sa Intramuros. Noong una ay tinutulan ito ng iba't-ibang sangunian ng Katipunan upang iconsulta muna kay Dr Jose Rizal. Alam naman natin ang

Sino ang basketball megamind sa Pilipinas? Itong chemistry ay hindi sanhi ng pagkabigo ng Pilipinas sa international tournaments. Ilang beses itong inuulit-ulit sa media at laging talking point ng kung sino mang mapipiling coach. Ito ay palusot na naka-laminate na at laging nilalabas na parang Get Out Of Jail card tuwing mabibigo at magpapakita ng super diyahe na display sa mga tournaments. The best explanation is the simplest one. Ayaw na kasi nating mag analisa at mag-isip dahil sa matinding katamaran na ingrained na sa ating cultura at dala na rin ng sobrang kabobohan. Kaya tuwing olats ang laging talking points ay lack of preparation time, lack of team chemistry. Minsan nasasali pa ang officiating sa listahan ng mga grievances at palusot ng mga poncio pilatong coach natin na brilliant tactician at basketball mastermind sa isip lang nila. Akala mo naman kung pabor sa atin ang tawag ng mga referee ay mananalo pa rin tayo. Wala ka magagawa sa superior na offensive rebounding at outsid

Matapos ang pagkabigo ng Team USA contra sa Alemania (Germany), isang local Filipino sports reporter ang nagtanong kay US coach Steve Kerr kung mas mainam ba na mag practice ng mas matagal. Sagot ni Steve Kerr ay unrealistic ang magsama-sama at mag practice ng mas mahabang panahon.  Yan ang matagal ko nang sinasabi dito. Ang paniniwala natin na ang susi sa isang matagumpay na tournament ay isang napakahabang preparation mapa-Asian Games man or World Cup Qualifiers. Tayo lang sa buong mundo ang gumagawa nito. Ang ibang bansa na-mamanage na mag assemble ng competitive na team ilang lingo bago magumpisa ang tournament gamit mga amateur players at nilalampaso mga players natin na puro professional na naghanda ng dalawang taon.  Ang resulta, super diyahe na laro, nagkalat ng tae parang mga hindi professional players, nabanat ng husto at nagmukhang uugod-ugod. Ang yayabang pa ng mga coaches na mo mga master tacticians sa basketball, todo ang marketing talagang may slogan pa, logo at sangkatu