The Famous Number 6 of Ginebra

Dondon Ampalayo vs Captain Kupal Alvin Pandemonio

Noong 1988, kasikatan talaga ni Ampalayo. Parang artista na si Ampalayo noon. Pangalawa lang siya sa popularity sunod kay Jaworski. Ampalayo! Mga babae nahihimatay sa kanya at hindi ko talaga maintindihan kung bakit. Hindi naman kagalingan, ang bagal niyang gumalaw at pag hawak niya ang bola nagiisip muna kung anong gagawin. Mahilig sa mga papihit-pihit sa ilalim kung minsan effective pero nabigyan pa rin ng magandang moniker - The Magic Man. May konting perimeter shooting at minsan swerte sa three point area pero hindi consistent. Ang payat-payat niya pa hindi siya nakakadepensa ng mabuti, pero inaassign na mag bantay na import. Resulta - ang import na binabantayan niya ay makakascore ng 50+ points.

Pero, pero, pero, pero ang mga chicks laglag ang panty kay Ampalayo. Sa mga sports magazines at diyaryo laging si Ampalayo ang feature. Nag guest nga noon ang buong Ginebra team sa Eye to Eye, yung talk show ni Inday Badiday. Lahat nandoon pwera lang si Ampalayo. Dahil wala si Ampalayo, si Joey Loyzaga ang pinagkakaguluhan kasi siya yung tisoy. Lahat ng mga questions ng mga babae, mga galing skwater, puro kay Joey Loyzaga. Ayaw nila kay Chito kasi panot na at mashadong mataba. Ayaw nila kay Rudy Distrito kasi barumbado at mukhang pulis. Si Zaldy Latoza ayaw nila kasi mashadong mapayat at malaki mata. Wala si Rolando Buhay na siguro nag aagaw buhay, nasaan na ba yun? Puro si Joey Loyzaga lang. At nashock ako sa tanong ng isang babae, putanginang pokpok talaga. Tanong niya kay Joey Loyzaga, "Pwede ba tayo magpakasal"?

At habang nagkakanda utal-utal si Joey Loyzaga naghahanap ng isasagot sa bobong tanong, biglang nagsigawan yung mga babae. Nagwala sa studio ng Eye to Eye! Dumating si Dondon Ampalayo! Na-late lang pala! Nagwala talaga mga babae, nagtatalsikan mga panty doon parang winisikan mo ng tubig ang kumukulong mantika! Saved by the bell naman si Joey Loyzaga dahil nakalimutan nila yung tinatanong ng isang babae sa kanya. Pinasa kaagad yung mic kay Dondon Ampalayo habang nasa kalagitnaan si Joey Loyzaga nagiisip ng isasagot niya sa bobang babae na gusto na magpakasal na daw sila.

Kahit noong pinanood ko ang Ginebra sa Ultra, warm up pa lang naghihiyawan na yung mga babae. At alam ni Ampalayo ito, na iniidolo siya at maraming patay na patay sa kanya. Makikita mo sa bawat kilos niya. Dinededma lang niya ang attention, hindi ngumingiti, hindi namamansin, basta parang focused lang siya at seryosong-seryoso. Hindi naman sa sinasabi kong mayabang siya, nakadagdag pa nga ito sa misteryo at hiwaga niya.

Yung mga kaklase ko sa eskwela, gwapong-gwapo sila kay Crisencio Dondon Ampalayo. Lalo na yung mga kasama ko noon sa school bus, mga taga Assumption San Lorenzo, patay na patay sa kanya. Magpapakantot pa daw sila doon, magpapabuntis, sana daw wisikan sila ng tamod para mapalayas na sila ng magulang nila at magsasama na sila ni Ampalayo kahit saan daw titiisin nila.

Pagkatapos manalo ng Anejo sa 1988 All Filipino Conference, tinalo ni yung Purefoods, balitang-balita na tinakbo sa ospital si Ampalayo. Pinilit niya kasi na maglaro kasi kahit na may lagnat. May chismis pa nga na namatay daw pagkatapos ng Championship game nila, at pinag uusapan ito sa playground sa eskwelahan namin kinabukasan. Hanggang sa school bus pinaguusapan ito ng mga taga Assumption San Lorenzo, yung mga pokpok. "Naku, kawawa naman siya. Sana makalaro pa siya. Sana ok lang siya. Sana lagnat lang at madischarge siya kaagad. Bisitahin ko siya kung alam ko lang kung anong hospital siya ngayon naka-confine". Ganon ha? Nagkataon na may hinihintay kaming mga estudiyante sa Lourdes Mandaluyong. Malapit lang yun sa Medical City, mga 5 minutes walk lang. Sabi ko, "Naka confine si Ampalayo sa Medical City, may blind item kasi akong nabasa kanina na may sikat na basketball player na nakaconfine doon sa Room 101". Basta nagpauso lang ako ng room number. Paglingon ko wala na doon yung mga Assumptionista, nakita ko nagtatakbuhan na sa papunta sa direction ng Medical City. Nagtawanan lang kami.

Mamaya nung bumalik puro sila nag iiyakan tapos yung leader ng mga pokpok sinabunutan ako. Dumiretso daw sila sa room na sinabi ko. Nakita nila yung pinto, tatalikod na sana sila, pero bigla daw bumakas ito. Hindi naman bukas na bukas, yung parang hinangin lang. Bumukas ng konti, na pwede kang sumilip. At yun nga ang ginawa nila. Lumapit daw sila, tumatalon ang puso nila, excited na makita si Dondon Ampalayo ang kanilang iniidolo. Ang kanilang pantasya! Lumuluwag na ang mga panty nila, at bumubukas na ang mga puki nila. Naglalawa na talaga, tumutulo na ang mainit na dagta, gumagapang na sa binti nila. At dahandhan nilang tinulak ang pintoan, dumungaw ng konti para hanapin si Dondon Ampalayo sa paligid ng madilim na silid. Ang nakita nila ay hindi si Dondon Ampalayo, kung hindi isang matanda na parang nag aagaw buhay na. Nakadextrose, at may mga tubes na nakakabit sa ilong nito, nakatihaya ang paa at kita ang burat. Matandang burat, na pinapaligiran ng mga kulot na buhok, at nangangamoy tae, tumae pala yung matanda, at tiningnan ulit nila yung burat, burat na walang buhay. Kaya ayun galit na galit sila sa akin.

Bagong biktima ni Nap Guttierrez

Ang bobo-bobo pa noon ng sports show kuno na napanood ko ininterbyu si Dondon Ampalayo ng reporter ng Sports Atbp show ni Nap Guttierrez. "Totoo bang namatay ka daw pagkatapos ng championship game ninyo ng Purefoods?" Putanginang bakla, putangina sa tanong. Nasa harapan na niya si Ampalayo ano akala niya multo ang iniinterbyu niya? True story. Napanood ko talaga sa Sports atbp ni Nap Guttierrez. Putanginang bakla yan nakikisawsaw noon sa sports wala namang kakwenta-kwenta. Mga reporters niya mga bakla din at pag interview time na ang mga questions sa mga players na iinterbyuhin at "Sino ang paborito mong artista" putangina kang Nap Guttierrez ka! Istapador kang bakla ka dapat sa iyo nasa kulungan sana ikaw ay kumakain nalang ng putik sa putikan ng iskwaters area mo putangina ka! Yung bunganga mo malapit na mawakwak sa kakakuplang ng malalaking titi ng mga basketball players. Putangina ka sumisirit na yung tamod na kinakain mo sa butas ng ilong mong putangina kang gorilya ka! Pweh!

Nang i-trade si Ampalayo sa Alaska noong 1990 nagulat ang lahat. Isa si Ampalayo sa mga nagpakita ng loyalty sa Ginebra, hindi siya naghanap ng team kagaya ng ibang team mates niya. Nagpapagaling siya sa isang knee injury at aabot din sa halos dalawang taon na hindi siya makakapaglaro. Leo Isaac, Rey Cuenco lumipat ng Shell. Rudy Distrito lumipat sa Swift. Joey Loyzaga tinapon sa ibang team hindi ko na matandaan kung ano. Nagdemand kasi sila ng mas malaking sahod dahil parang mga demi gods na sila after mag champion ang Ginebra. Dismayado naman si Jaworski pero ano magagawa nila. Si Ampalayo hindi lumipat dahil loyal daw siya sa Ginebra. Sila lang ni Gonzalgo at Mamaril ang natira sa team. Nagdatingan ang mga baguhan kagaya nila Chuatico at Bennet Palad. Mga pang asar na tao na may matching pang asar na laro. Dumating din si Sonny Cabatu at Pido Jarencio. Dito nag umpisa ulit ang kabanbanan years ng Ginebra.

Pero laking gulat na itapon si Ampalayo sa Alaska! Maganda ang pinakita ni Ampalayo sa first 2 games niya kung saan nakascore siya ng 20+ points. May isang game pa na tinulungan niya manalo ang Alaska, salamat sa kanyang two free throws sa dying seconds ng laro. "I am so glad to have Dondon Ampalayo in the team", sabi ng Alaska coach Tim Cone. Yeah right, dahil sa susunod na mga laro ay aalatin na si Ampalayo at magiging bangkusay na siya. Yeah right Cone, kagaya ng sinabi mo noon sa first round draft pick niyo na si Raymond Fran - "He is such a great player I wont be surprised if he wins the rookie of the year award". Paano mananalo ng rookie of the year award kung hindi mo naman pinapalaro at hindi makakaaccumulate ng  statistical points putangina kang gago ka? Gago!

Dondon Ampalayo and his family in the US.

At unti-unti nang naglaho si Ampalayo sa isipan ng mga bobong masa na may amnesia. Sikat ka lang pag nasa Ginebra ka. Kagaya ng nangyari kay Leo Isaac, nang mapunta ng Shell nakalimutan na siya ng mga tao. Si Rey Cuenco na namatay sa cancer of the pancreas wala man lang tribute para sa kanya. Namatay na lang. Si Distrito na naging kriminal pa sa America matapos makapatay ng Mexicano na kumakantot sa batang asawa niya. Nakalimutan na sila ng mga taong may amnesia, na parang kahapon lang ay halos sambahin na sila na parang mga diyos sa lupa.

Bobong Pinoy may amnesia! Ang bobobobobobo ninyo! Pweh!