Ang Bobo ng mga Pinoy, parang mga kick out ng Wanbol High

Jejemon land na tayo.

Bakit kaya ang mga Pinoy lalo na itong mga taga Manila pinagtatawanan ang mga hindi magaling mag english? Si Erap pinagtitripan yung english niya, kahit na wala namang masama sa english niya. Bobo daw siya sabi ng mga matatalinong unggoy Pinoy dahil ang english niya ay pulpol. Pero hindi naman masama ang english ni Erap. Kinukutya lang siya ng mga Pinoy kasi binoto siya ng mga mahihirap. Oo, bopols nga mga bumoto sa kanya. Pero ganon talaga mga Pinoy. Mga matapobre, kaya inatake nila si Erap, ang champion ng mga bobong masang Pinoy. Kaya pinagtripan nila ang english ni Erap kahit na hindi naman masama ang english niya, pinanganak ang Eraption, collection of Erap jokes. Took on a life of its own.


Kahit yung mga kakilala kong bisaya kinukwento nila na noong dumating sila sa Manila para mag aral sa mga unibersidad, pinagtatawanan daw sila ng mga kaklase nila dahil may punto sila pag nag english. Naiinsecure, nakakahiya at nanliliit sila, dahil sa mga putanginang mga Manileno. Putanginang mga Manileno talaga. 


Ang mga Pinoy pupunahin nila ang grammar at spelling mo sa pagsalita at pagsulat ng english. Pagtatawanan ka pag makita nilang mali-mali ang grammar at spelling mo. Huhusgahan ka at kakantyawan ka. Kahit mga puti, na english ang first language pinupuna nila ang spelling, at grammar. Parang mga langaw ito na nakaupo sa likod ng kalabaw. 

Minsan nga yung team leader namin nag iwan ng message sa bulletin board. Binasa ng mga kasamahan ko, hindi pa natatapos basahin bigla na silang nagbulungan, at nagtawanan  habang tinuturo yung isang sentence. Tiningnan ko ng mabuti kung ano ito at nakita ko na may wrong spelling yung manager namin. Paano daw naging manager kung hindi marunong mag spell?

Para sa Pinoy, dapat magaling ang grammar mo at tama ang spelling mo. Diyan nila sinusukat ang iyong talino. Sa pagyayabang! Lagyan mo ng British accent yung english mo siguradong mapapahanga sila sa iyo, kahit na yung mga sasabihin mo ay puro mga walang nilalaman, utot ng utak mo lang at baon pa sa utang. Naitatago ang lahat ng yan sa accent mo, matatakot ang mga Pinoy sa iyo subukan niyo yan. Tinetesting ko nga yan pag nagpupunta ako sa beerhouse. Nagkukunwari akong balikbayan na hindi marunong magtagalog, ang daming pokpok na lumalapit sa akin. 

Bakla center agent, este call center agent pala.

Yung mga call center agents sa atin pag papakinggan mo sa telepono akala mo marunong mag english. Maganda yung diction, intonation. May American accent pa. Pinagyayabang nga ng isang call center agent na kakilala ko na tatalunin daw ng Pinas ang India bilang call center capital of the world. Dito daw lahat magpupuntahan dahil mas magagaling daw mag english ang mga Pinoy.

Bobong putangina ka! Umandar na naman ang pagkahambog ng Pinoy. Pinoy Pride na naman na wala namang nilalaman. Nagtrabaho din ako sa call center at nakita ko rin ang kahinaan ng mga gago diyan. Oo, magaling nga sila mag pronounce ng mga words ang mga gagong yan pero hanggang diyan na lang sila. Mga spiel lang minememorize ng mga putris, putris na yan, pero hindi makapag dala ng conversation sa English. Pag tinanong ng customer ng mga bagay na hindi related sa trabaho nila, minsan kasi ang mga customers kapag mashadong friendly nakikipag chikahan ang mga yan habang hinihintay yung request nila or habang hinahanap pa ng agent sa system yung transaction or payment na gusto nilang ipahanap. Nakikipag kwentuhan yan tungkol sa kahit ano, at nakita kong mautal-utal yung mga gagong agent sa mga simpleng bagay. Nanginginig pa at ninenerbyos kaya magtataka yung customer kung nasaan ba siya tumatawag, sasabihin ng agent "We are located in Manila, Philippines", magagalit yung customer sa kanila! "Why are you taking away jobs from Americans, you fucking mongrel"? Mangangatog yung agent at lalabas ang pagkabobo, tarantand kulangot ang kick out ng Wanbol University!


Akala ko ba magaling mag english ang Pinoy? Hanggang memorise lang pala kayo mga putangina kayo. Pag inaway kayo ng customer hindi na makasagot, at pag wala nang masagot magagalit na. Magiging emotional na. May mga umiiyak pa nga putanginang mga Pinoy kayo mga wala kayong kalatoy-latoy. At kapag mapikon na kayo pipindutin niyo yung mute button at mag mumura kayo ng Putangina, demonyo, puki ka, titi mo - pulpul talaga kayong mga Pinoy kayo! Hanggang diyan lang pala kayo, hanggang yabang, hanggang porma. Ano ngayon ang nangyari sa galing ninyo sa spelling? At yung galing niyo sa grammar ha? Saan kayo dinala ng galing niyo sa grammar? Hanggang porma lang talaga!

Ahhh tatae na lang ako aaaahhhh!

Sinubukan ko yang mga Indiano na yan, sinubukan ko kung gaano ba sila katigas at kung kasing bobo din ba sila ng Pinoy pag inaway mo sa telepono. Yung customer service ng internet provider ko nasa India. After ko pag aralan kung ano ang mga sasabihin ko, ano ang problema ko na gusto ko malutas, paano ko sila itatrap para away-awayin ay tinawagan ko yung 1800 number nila. May gagong Indiano na sumagot. Alam kong Indiano siya dahil sa accent niya, at naiimagine ko gumagalaw yung ulo niya parang bobblehead doll at ang pangalan niya ay Nekpar. Matapos kong tanong-tanongin tungkol sa account ko, at kung bakit umabot ng ganon kalaki ang monthly payment ko, kalmado niya lang na sinagot ang mga tanong ko. Mahirap talaga hanapan ng butas, dahil si Nekpar ay umaapaw sa knowledge. 

Ang panglaban sa mga makukulit na customers ay knowledge. Alam niya ang ginagawa niya, at komportable siya sa kanyang sarili. Marunong din siyang mag english, hindi lang marunong kung hindi magaling! Wala nga siyang American accent or British accent pero hindi naman mahalaga yan para sa kanya basta naiintindihan ka niya, at naiintindihan mo siya. Ang mahalaga para sa Indiano na yun na si Nekpar ay ang kanyang communication skills. Marunong siyang makinig, kaya alam niya kung ano ang sasabihin niya. Hindi kagaya ng Pinoy na mas importante pa ang image niya, na dapat mapagkamalan siyang American pero pag nagsalita na nagkakanda utal-utal dahil sa sobrang taranta at hindi makaisip kung paano niya ibubuo ang sentence structure. Parang nagulat na palaka na nasagasaan ng trak!

Tinanong nga ako ng kakilala ko na nagtatrabaho sa isang malaking kumpanya sa Pilipinas. Mataas din ang position niya, pero nahihiya daw siya pag nag eenglish siya. Inamin niya sa akin na mahina siya sa english, at humihingi ng payo kung paano siya mahahasa dito. Sabi ko naman na wag niyang ikahiya ang sarili niya, ang mahalaga lang naman ay maintindihan mo kausap mo at maintindihan ka rin niya. Tingnan niyo mga Europeans hindi sila nahihiya pag nag eenglish sila. May punto pa nga sila pero bakit pag iniinterview sila sa TV kagaya ng mga athletes nila ay nasasagot nila ng maayos ang mga tanong sa kanila? Dahil hindi sila pinagtatawanan ng mga kababayan nila, hindi kagaya ng mga Pinoy. Kaya hindi sila nagiging insecure, hindi tulad ng Pinoy na habang nag iisip ng mga sasabihin, iniisip din niya na nagmumukha na siyang tanga sana hindi na lang siya tumatakas papuntang bilyaran habang tinuturo ang english sa eskwela noon, at sana hindi na lang siya nagmarijuana kasama mga tropa niya imbis na gawin ang english assignment niya. Ayun nagkakautal-utal na pala, at kung ano-ano na lang pinagsasabi nagmukha pang tanga sa harap ng camera!


Tingnan ninyo si Money Fuckyou ang daming mga palabok, may nalalaman pang "Well, i punch him in the face, I am good boxer now.... ah... eh... ah... eh...you know, I'm doing this for my people". Pweh! Putangina ka! Hindi naman nasagot ng maayos! Kaya kapag interview time na kay Money Fuckyou umaalis na ako, kasi nahihiya ako para sa kanya. Hindi dahil sa mahina siya mag english. Pero dahil sa ang bobo niya sumagot sa mga interviews. Hindi siya nakikinig, at wala siyang alam! Magyayabang muna siya sa kaka-you know, at well, tapos pag nasira na yung train of thought niya isasaksak na niya yung nakahandang "I am doing this for my country" bullshit!

Panoorin niyo rin si Efren Bata Reyes. Mas worse pa yata yun. Nang tanongin siya kung paano niya naipasok yung mga bola, kahit na sobrang imposible na, lecheng gagong lasenggero yan nagkamot muna ng ulo at nahirapan talagang maghanap ng words sa kanyang 1 page na vocabulary na nabili pa niya yata sa Recto. Langhiyang yan, Nagkamot talaga ng ulo, naglaglagan mga kuto at lisa, at parang naghahanap ng nawawalang contact lense sa sahig sa kakahanap ng mga isasagot niya. Bugok talaga! At gago din yung nag interview sa kanya parang feeling ko pinahiya siya ng gagong yun sa telebisyon. Alam naman niyang tambay lang yan si Efren, sana naman mga simpleng tanong na lang para naman hindi mapahiya. Kagaya ng ginagawa ng mga nag iinterview kay Money Fuckyou para hindi mapahiya sa mundo.


Sa tingin ko mahina lang talaga ang utak ng mga Pinoy dahil sa kulang sa knowledge. Hindi nagbabasa, puro kalokohan ang nalalaman, puro gimik, beerhouse, salsal, panloloko, pagnanakaw at pandaraya lang ang inaatupag. Hindi makaintindi ng english. Oo, marunong mag english, may accent pa nga eh. Pero nakakaintindi ba talaga? Yan ang importante at mas crucial. At kung makaintindi nga, may laman ba yang lobo na pinapaligiran ng buhok nila? Dahil kung wala, magkakamot lang ng ulo. Tagalogin mo pa, ganon din kalalabasan, puro palusot ang isasagot, at mga paiwas na sagot. 


Wala talagang panama mga Pinoy sa mga Indians, kahit mga Chinese. May call centers na rin doon at magaling ang english nila. Mga matatalino sila eh. Hindi kagaya ng Pinoy na umaapaw sa kabobohan. Putanginang mga amoy baktol! Ang bobo talaga ng mga Pinoy! Mga bobo sa ropor!


Tingnan niyo rin mga interviews sa mga local PBA players (yung mga local, hindi Fil-Am), talagang ang bobo at ang layo ng mga sagot nila. Pag tanongin sila kung ano ang adjustments na ginawa nila, yung gago magkakamot lang ng ulo. "Sabi ni kots sundan ko lang si ganto, ganyan. At bahala na ang Diyos. Binabati ko nga pala ang aking mga magulang at mga kaibigan". 


Walang kwenta talaga. Wala atang logical thinking ang mga Pinoy, hindi rin makapag analyse kaya pag ma-ambush interview nagkakamot lang ng ulo at sasagot ng pabalandra. Mga sagot sobrang layo, walang relevance at amoy utot ng demonyo, talagang nakakabwisit. Don't tell me na mag dribble, tumakbo at bumuslo ng bola lang ang alam mo? Matagal ka na naglalaro kaya siguro naman naiintidihan mo na ng lubusan ang laro na kapag tanongin kita kung anong adjustments ang ginawa niyo para kayo nakahabol ay may maisasagot kang matino. Ang bobo niyo talaga eh! 


Balita ko nga kahit presidente nila diyan hindi nagpapa-ambush interview dahil baka tanongin ng mga bagay na wala siyang kaalam-alam. 


"Pinag-aaralan pa po namin yan", ang sagot ng mahal na hari na si Noynoy Abnoynoy, na kick out ng Wanbol High.